ภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลัน (SCA) เป็นการรบกวนทางไฟฟ้าในหัวใจที่ขัดขวางไม่ให้หัวใจเต้นอย่างเหมาะสม ระหว่างภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลัน ภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะในปรากฏการณ์ที่เรียกว่าหัวใจห้องล่างเต้นแผ่วระรัวทำให้ไม่สามารถส่งเลือดไปยังร่างกายได้ หัวใจจะตอบสนองด้วยการสั่น แทนที่จะเต้นตามปกติ การไหลของเลือดไปเลี้ยงสมองจะลดลงไปจนถึงจุดที่คนหมดสติและล้มลง มักจะมีการเสียชีวิตตามมาเว้นแต่จะให้การรักษาอย่างรวดเร็ว
อาการของภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลันอาจรวมถึงหัวใจเต้นผิดจังหวะ, หายใจไม่อิ่ม, หมดสติ, ล้มลงกะทันหัน, หรือไม่มีชีพจร ผู้ที่ประสบภาวะหัวใจหยุดเต้นหลายคนรายงานว่ารู้สึกไม่สบายหน้าอก เป็นลม และใจสั่น
ไม่มีสัญญาณเตือนที่เกี่ยวข้องกับภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลัน โดยมักส่งผลกระทบต่อผู้ที่เคยประสบกับภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลัน หัวใจวาย หรือภาวะหัวใจล้มเหลวก่อนหน้านี้ แต่ก็สามารถเกิดขึ้นกับคนที่ไม่มีประวัติเป็นโรคหัวใจได้
ตามสมาคมจังหวะการเต้นของหัวใจ ภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลันเป็นสาเหตุการเสียชีวิตอันดับต้น ๆ ในสหรัฐอเมริกา โดยมีผู้เสียชีวิตประมาณ 350,000 รายในแต่ละปี
การรักษาภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลันเกี่ยวข้องกับการฟื้นฟูหัวใจให้เป็นรูปแบบการเต้นปกติ สิ่งสำคัญคือต้องจดจำห่วงโซ่ของการรอดชีวิต การเข้าถึงช่วงแรก ๆ การทำ CPR ทันทีและการกระตุกหัวใจด้วยไฟฟ้าอย่างรวดเร็วเป็นกุญแจสำคัญในการเพิ่มอัตราการรอดชีวิต
หลังจากที่ผู้ป่วยล้มลงต้องได้รับการรักษาพยาบาลโดยเร็วที่สุด โอกาสรอดชีวิตลดลง 10% ทุกนาทีหากไม่มีการยื่นมือเข้าช่วย1 ภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลันจำนวนมากเกิดขึ้นนอกโรงพยาบาล ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเครื่อง AED ที่เข้าถึงได้โดยสาธารณะจึงมีศักยภาพในการช่วยชีวิตผู้เป็นที่รักจำนวนนับไม่ถ้วนที่เกิดภาวะหัวใจหยุดเต้น
1Link MS, et al. Circulation. 2010;122(suppl 3):S706—S719
คุณพร้อมที่จะรักษาภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลันอย่างมีประสิทธิภาพหรือไม่? เรียนรู้วิธีที่คุณสามารถให้การสนับสนุนด้วยเครื่องกระตุกหัวใจด้วยไฟฟ้า/จอภาพติดตามการเต้นของหัวใจ ZOLL®